Welke mierensoorten hebben meer dan 1 koningin?
Er zijn verschillende soorten mieren die meerdere koninginnen in een kolonie hebben. Dit wordt polygynie genoemd. Hieronder zijn enkele voorbeelden van mierensoorten die polygyn zijn:
1. Argentijnse mieren (Linepithema humile): Deze soort heeft kolonies met honderden of zelfs duizenden koninginnen.
2. Weidemieren (Lasius spp.): Deze mieren hebben vaak meerdere koninginnen in een kolonie, hoewel het aantal kan variëren afhankelijk van de soort en de grootte van de kolonie.
3. Houtmieren (Formica spp.): Sommige soorten houtmieren hebben ook meerdere koninginnen in een kolonie.
4. Zwarte wegmier (Lasius niger): Deze soort heeft vaak meerdere koninginnen in één kolonie.
5. Rode bosmier (Formica rufa): Dit is een andere soort houtmier die bekend staat om het hebben van meerdere koninginnen in een kolonie.
Over het algemeen is polygynie vrij zeldzaam bij mieren, omdat de meeste soorten één koningin hebben.
Hoe werkt een polygynie kolonie?
Een polygynie kolonie is een mierenkolonie met meerdere koninginnen. In deze kolonies werken de koninginnen samen om de eieren te leggen en de kolonie te leiden.
Een van de voordelen van polygynie is dat het de overlevingskansen van de kolonie vergroot. Als er één koningin sterft, kan de kolonie blijven bestaan omdat er nog andere koninginnen zijn die eieren kunnen leggen. Ook kan het helpen om het risico van inteelt te verminderen, aangezien de genetische diversiteit van de kolonie toeneemt door de aanwezigheid van meerdere koninginnen.
In polygynie kolonies hebben de werkmieren geen voorkeur voor een specifieke koningin en werken ze samen om de kolonie te onderhouden. De koninginnen werken samen om de taken van de kolonie te verdelen en de werkmieren te leiden. Een van de belangrijkste taken van de koninginnen is het produceren van feromonen die de werkmieren helpen om te communiceren en hun taken uit te voeren.
Hoewel polygynie kolonies een aantal voordelen hebben, zijn er ook nadelen. Bijvoorbeeld, als de kolonie te groot wordt, kan er een gebrek aan voedsel en ruimte ontstaan, waardoor de kolonie uiteindelijk kan instorten. Ook kunnen de koninginnen soms concurreren met elkaar, waarbij de ene koningin probeert de andere te overtreffen en meer eieren te leggen, wat kan leiden tot conflicten in de kolonie. Toch werken polygynie kolonies over het algemeen goed en zijn ze een interessant onderwerp voor onderzoek naar de sociale organisatie van mieren.
Doen polygynie kolonies aan inteelt?
In polygynie kolonies is er een verlaagd risico op inteelt omdat er meerdere koninginnen zijn die zich voortplanten. Dit helpt de genetische diversiteit van de kolonie te vergroten en vermindert het risico op genetische afwijkingen die het gevolg zijn van inteelt.
Echter, het is niet volledig uitgesloten dat er toch inteelt plaatsvindt in polygynie kolonies. Bijvoorbeeld, als de kolonie te groot wordt en de werkmieren voornamelijk paren met de mannelijke mieren uit de eigen kolonie, kan dit uiteindelijk leiden tot inteelt. Dit kan resulteren in een verlaagde genetische diversiteit en een verhoogd risico op erfelijke ziekten en afwijkingen.
Over het algemeen is het echter minder waarschijnlijk dat inteelt plaatsvindt in polygynie kolonies dan in kolonies met slechts één koningin, omdat de aanwezigheid van meerdere koninginnen de genetische diversiteit van de kolonie vergroot.
Hebben polygynie konginnen meer ruimte nodig?
Polygynie kolonies hebben over het algemeen meer ruimte nodig dan kolonies met één koningin, omdat er meer individuen zijn die de ruimte moeten delen. Bovendien hebben polygynie kolonies vaak meer broed en werkmieren dan kolonies met één koningin, waardoor ze meer ruimte nodig hebben voor de opslag van voedsel en het verzorgen van het broed.
De precieze hoeveelheid ruimte die een polygynie kolonie nodig heeft, hangt af van verschillende factoren, zoals de grootte van de kolonie, de soort mieren en de omgeving waarin ze leven. In het algemeen hebben polygynie kolonies meer behoefte aan een gevarieerde omgeving met voldoende voedselbronnen en nestplaatsen. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de kolonie zich verspreidt over meerdere nesten of dat er meer nestmateriaal beschikbaar is voor de kolonie.
Als de ruimte beperkt is, kan dit leiden tot stress bij de mieren en conflicten tussen de individuen in de kolonie. Dit kan uiteindelijk leiden tot een afname van de gezondheid en productiviteit van de kolonie. Het is daarom belangrijk om te zorgen voor voldoende ruimte en hulpbronnen voor een polygynie kolonie om ervoor te zorgen dat deze gezond blijft en goed kan functioneren.